Fotografia analogowa

1.Definicja fotografii analogowej: Fotografia, w której nośnikiem obrazu są chemiczne materiały światłoczułe (filmy, błony  płyty, klisze, papiery itp.). W fotografii analogowej dominuje fotografia srebrowa, czyli fotografia oparta na światłoczułych halogenkach srebra.

2.Budowa aparatu analogowego

Budowa analogowego aparatu fotograficznego. Składa się z dwóch części. Pierwsza z nich to korpus, w którym zamknięty jest materiał światłoczuły oraz mieści się migawka i mechanizm umożliwiający obserwację obrazu (układ celowniczy). Drugą częścią jest obiektyw, wpuszczający światło do aparatu. W aparacie analogowym obiektyw jest częścią ruchomą, co oznacza, że można go zamieniać.

3.Aberracja sferyczna i chromatyczna

Aberracja sferyczna -  cecha soczewki, układu optycznego lub zwierciadła sferycznego polegająca na odmiennych długościach ogniskowania promieni świetlnych ze względu na ich położenie pomiędzy środkiem a brzegiem urządzenia optycznego – im bardziej punkt przejścia światła zbliża się ku brzegowi urządzenia (czyli oddala od jego osi optycznej), tym bardziej załamują się promienie
świetlne.
                            

Aberracja chromatyczna - cecha soczewki lub układu optycznego wynikająca z różnych odległości ogniskowania (ze względu na różną wartość współczynnik załamania) dla poszczególnych barw widmowych  światła (różnych długości fali światła). W rezultacie występuje rozszczepienie światła, które widoczne jest na granicach kontrastowych obszarów pod postacią kolorowej obwódki (zobacz zdjęcie obok).

Można ją zaobserwować również w ludzkim oku !

                              

4.Materiały światłoczułe:

Ogólne pojęcie oznaczające wszystkie wyroby wykazujące wrażliwość na światło, które są wykorzystywane w różnorodnych procesach fotograficznych.Zasadniczy podział materiałów fotograficznych, to materiały pozytywowe i negatywowe. Np. błona fotograficzna, klisza, papier fotograficzny, taśma filmowa, matryca światłoczuła.

5.Negatyw i pozytyw :

Pozytyw:

Jest to obraz fotograficzny , który odzwierciedla wprost proporcjonalnie różnice pomiędzy jasnością i barwą poszczególnych miejsc w fotografowanym obrazie.

Negatyw:

Jest odwrotnością pozytywu.W fotografii monochromatycznej  jest przeciwieństwem jasności tonów z uwzględnieniem pełnej skali dynamiki nośnika (np. dla jasnego obrazu negatyw będzie ciemny, a nie tylko „odwrócony”).